Spuiten of hakken stelt het hedendaagse tegenover de historie.

Een serie graffititags, uitingen van deze tijd – worden gepareerd aan Romeins vakmanschap om zo de toekomst in te gaan, en Nijmegen te herinnerenaan haar Romeinse verleden.

Tijd verandert de perceptie.

Wat wij kiezen te waarderen hangt af van de context waarin het geplaatst wordt.

Dit project herinnert Nijmegen aan haar eigen geschiedenis en aan haar gelaagde relatie met die geschiedenis.

Het is wellicht niet vreemd dat de oudste en de meest linkse stad van Nederland worstelt.

Is het grootse streven van deze stad niet het streven naar vooruitgang? Tegelijkertijd ligt in onze natuur besloten dat wij ons hechten aan onze geschiedenis - in de vorm van herinnerin- gen en objecten uit het verleden en niet alleen persoonlijk maar ook op collectief niveau.

Bijna alle onderwerpen waarin wij ons in Nijmegen verdiept hebben, duidden op een delicaat evenwicht tussen progressie en conservatisme.

Wij bezochten het Monumenten depot, waar onder andere de gesloopte woningen uit Lent geïndexeerd en gesorteerd te vinden zijn en waar u - indien u -waar dan ook in Nederland- zelf een monument bewoont, een authentieke monumentale voordeur, baksteen, of plavuis kunt aanschaffen.

In dit geval wordt of iets authentiek is bepaald door de regels van Monumentenzorg, onafhankelijk van - geografische of stilistische kenmerken.

Wat oorspronkelijk verzet was, kan later gezien worden als monument.

De graffiti van ME’ers met hun ronde schilden in de Piersonstraat - die jaarlijks van een nieuwe lik verf worden voorzien - zijn het symbool van de roemruchte Piersonrellen van februari ‘81

Tijdens de ontruimingsacties waren op de muren en deuren in de omgeving verschillende ME-mannetjes geschilderd. Als stil protest en herinnering aan het geweld op deze plek ble- ven zij nog lang bestaan.

Destijds aangebracht door rebellen, nu vanwege de cultuurhistorische waarde in stand gehouden als monument door een gevestigde orde waar destijds tegen geprotesteerd werd.

Toen de Romeinse stadsmuur moest wijken voor het casino, verscheen er een groot spandoek

met de tekst: ‘Hier staan wij, tandenknarsend....’

Er is steeds discussie over de authenticiteit van de restauratie van relieken, en over wat mo- nument genoemd mag worden – zoals U zag bij de Donjon, en nu ook de Romeinse muur onder het Casino.

De perceptie van alles is altijd onderhevig aan het onverbiddelijk voortschrijden van de tijd. Dat de betekenis van dingen verandert door de tijd is evident. Maar laten wij het echter niet slechts over tijd hebben, maar over een ander niet te onderschatten fenomeen: stijl.

----

Een perfect medium voor een experiment in stijl en betekenis, is tekst. De vorm van tekst

en de betekenis van tekst. Hoe neem je een woord waar en welk gewicht dicht je toe aan de

inhoud.

Het was boven alles de typisch Nijmeegse graffitiestijl die opviel, met haar ligaturen die doen denken aan de recalcitrante spreuken van de affiches van Loesje.

Meer Liefde Meer Schapen Meer Liefde Meer Luiheid Meer Liefde Meer Walging Meer Liefde Meer Drugs

Maar ook Hangbek en Rotkop - zelfbedachte en een beetje onhandige scheldwoorden die door hun liefheid de meest hardcore punker nog zouden doen smelten.

Zo moeilijk, Creëer het en Ik doe maar wat vonden wij ook heel mooi. Je weet meteen ‘dit is niet Berlijn, of Manchester,

de filosoof die deze wijsheden met ons deelt komt uit Nijmegen.

Rotkop als graffiti tag heeft een andere connotatie dan Rotkop in Romaanse kapitalen. Er is ook verschil in tempo.

Waar tagging is bedoeld om in zo kort mogelijke tijd een zo groot mogelijk gebied te bestrijken, is het uithakken van letters is een opvallende en tijdro- vende zaak.

Graffiti writers zeggen

‘ There was always art in a criminal act but graffiti writers are somewhat opposite to crimi-

nals since they are living through the stages of the crime in order to commit an artistic act ‘

Een letter uithakken duurt al snel twee uur. Aldus meestersteenhouwer Van Luijn : ‘Je kunt niet stiekem een tag uithakken.’ 

Het staat als een paal boven water dat beide uitersten van dit vakgebied iets delen:

De toewijding waarmee de letters tot stand komen, en een onontkoombaar gevoel van urgen- tie.

De Romeinen maken de cirkel rond - de oudste graffiti in Pompei gaf ook al uiting aan on- derbuikgevoelens en was niet uitsluitend literair hoogstaand. Zo vond men in Pompei heel gewone dingen als: ‘ Ik was hier’, ‘Ik hou van Marcus’ of Marcus is een lul’.

Wie spreekt over vorm en betekenis ontkomt niet aan Rammellzee, graffiti writer en grond- legger van het Gothic Futurism. Hij was zowel de Romeinen als de rebellen uit ‘80 vele stap- pen vooruit. 

Rammellzee stelde zich een wereld voor waarin de magische krachten van de letters van het alfabet zich zouden bevrijden van de slavernij en corruptie van de taal

- een missie die hij naar eigen zeggen had overgenomen van middeleeuwse monniken.

U ziet hier zijn letter racers - vliegendeskateboards met letters erop (de O en de M) -  in hun symbolische strijd onder het juk van de taal.

De Nijmeegse Romeinen van Pizzeria Donatello in de Eerste Walstraat gaven toestemming om twee jaar geleden de eerste tag te hakken. Vanaf vandaag is in de Nieuwe Marktstraat naast de tippelzone het tweede exemplaar te zien.

Graffiti is meer dan ongewenst geklieder. Laat ons die op uw muren uithakken om de ge-

laagdheid van de Nijmeegse historie uit te drukken.

Onze geschiedenis en dat van historisch belangrijk is, is niet zo eenduidig en statisch als vaak wordt verondersteld; het is veel dynamischer, willekeuriger en subjectiever.

Je vindt het nu misschien niet leuk, maar over twintig jaar wel.

Zoals de koeienletters op de muur aan het Stationsplein ons inprenten: ‘Besef wat je hebt’.